Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - 5ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου
Αφιέρωμα στους Μεγάλους Σκηνοθέτες του Βωβού ΙΙ

ΤΕΤΑΡΤΗ - 16 ΙΟΥΛΙΟΥ ώρα 21:00

Wax works (1924) 84’
(
Κέρινα ομοιώματα / das Wachsfigurencabinett) του Paul Leni

Σκηνοθεσία: Paul Leni, Leo Birinsky
Σενάριο: Henrik Galeen
Μουσική Σύνθεση: Ιωσήφ Βαλέτ 

Θανάσης Σκαρλάτος, φλάουτο 
Θόδωρος Καρράς, νυκτά έγχορδα 
Γεωργία Χαραλαμπίδου, σοπράνο (live) 



Παίζουν: Emil Jannings, Conrad Veidt, Werner Krauss, William Dieterle, Olga Belajeff

Σύνοψη: Ένας ποιητής προσλαμβάνεται από τον ιδιοκτήτη ενός μουσείου κέρινων ομοιωμάτων προκειμένου να γράψει ιστορίες – ποιήματα για τρία από τα εκθέματα του μουσείου. Για τον Χαρούμ ελ Ρασίντ, Χαλίφη της Βαγδάτης, τον Ιβάν τον Τρομερό και τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής των ιστοριών ο ποιητής και η κόρη του ιδιοκτήτη, Εύα, φαντασιώνονται αυτές τις ιστορίες με τους τρεις ήρωες και ερωτεύονται.



σε συνεργασία με το STUDIO - Παράλληλο Κύκλωμα, και τον πρόεδρό του,
Χρήστο Παπαδημητρίου
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μουσικών Συνοδειών: Αλέξανδρος Μούζας


Εννέα βράδια του Ιουλίου και 13 μεγάλοι σκηνοθέτες, ανάμεσά τους οι Charlie Chaplin, Carl Theodore Dreyer, Georg Wilhelm Pabst, Alexander Dovzhenko, Rex Ingram είναι η αφορμή για να παρακολουθήσουν οι θεατές του φεστιβάλ, ίσως για πρώτη ή όχι φορά, άλλοτε με νοσταλγία, άλλοτε με έκπληξη, μα πάντοτε με αμείωτο ενδιαφέρον 21 φιλμ που, ως πρόδρομοι, έκαναν τις κινούμενες εικόνες την πλέον διαδεδομένη τέχνη του σήμερα. Παράλληλα επιχειρείται η εκ νέου προσέγγιση του έργου αυτών των μεγάλων δημιουργών μέσα από την επί σκηνής, ζωντανή μουσική επένδυση των φιλμ από συνθέτες και μουσικούς της νέας γενιάς, οι οποίοι βρίσκουν ένα ακόμη βήμα έκφρασης και έχουν τη δυνατότητα προβολής και ανάδειξης της δικής τους δουλειάς. Το προσωπικό ιδίωμα του κάθε συνθέτη, αρθρωμένο σε ευθεία αναφορά με την κινηματογραφική γλώσσα κάθε σκηνοθέτη, επιτυγχάνει την επικαιροποίηση των μηνυμάτων που φέρουν τα μη ομιλούντα φιλμικά κείμενα. Κάπως έτσι, οι βωβές ταινίες του χθες αποκτούν έναν ακόμη λόγο για να έχουν «λόγο»… στο σήμερα.